τενοντίτιδα

η, Ν

ιατρ. φλεγμονή τού τενόντιου ιστού από μικροβιακή, εκφυλιστική ή μηχανική αιτία, η οποία οδηγεί σε αλλοιώσεις τών τενόντιων ιστών.

[ΕΤΥΜΟΛ. < τένων, -οντος + -ίτιδα*].